Dünyanın en iyi yerel ekmekleri
Dünyanın en iyi yerel ekmekleri
Pupusa, El Salvador
San Salvador sokaklarında gezdiğinizde pişen pupusa’ların kokusunu almanız mümkün. Mısır unuyla yapılan bu ekmekler El Salvador’un ulusal simgesi durumunda. İçine peynir, et ya da baharatlı fasulyeler koyulan pupusa’lar, kızgın sacda pişiriliyor. Arkeologlar M.S. 600’lere ait bir kalıntıda bu hamur işine dair izler bulmuş.
Broa de milho, Portekiz
Mısır ve karabuğday taş değirmende öğütülüyor, eleniyor ve ahşap bir teknede yoğuruluyor. Piştiğinde de ortaya Portekiz’in kuzeyinde tüketilen bu köy ekmekleri çıkıyor. Broa de milho’nun en önemli özelliği taş fırında odun ateşinde pişirildiğinde ortaya çıkan yüzeysel çatlakları. Fırının kapağının kenarları da ekmek hamuruyla sıvanıyor. Bu hamurlar esmerleştiğinde içeridekilerin de piştiği anlaşılıyor.
Bolani, Afganistan
Afganistan’ın bolani’si görüntüsüyle ve kızgın yağda pişirilmesiyle çiböreğe benziyor. İçine malzeme olarak da bol miktarda patates, ıspanak ya da mercimek koyuluyor.
Pão de queijo, Brezilya
Güney Amerika’da yaygın olarak tüketilen manyok bitkisinin unundan elde edilen pão de queijo için Brezilya’nın en sevilen atıştırmalıklarından biri diyebiliriz. İçi peynirli pão de queijo’nun dışı ise çıtır çıtır oluyor.
Hobz tal-Malti, Malta
Malta’nın ekşi mayayla yapılan bu meşhur ekmeği taze domates ve adanın ödüllü zeytinleriyle birlikte tüketildiğinde enfes oluyor. Ekmekler geçmişte mahalle fırınlarında imece usulü pişirilirken, bugün de birçok Maltalı için bir sembol. Bir kişiden bahsederken nasıl bir insan olduğunu sormak için, “Nasıl ekmek yer?” deniyor.
Montreal bagel’ı, Kanada
Montreal şehrinde bulunan ve ateşi asla söndürülmeyen Fairmount Bagel fırınının ünlü bagel’ları ABD’dekinden çok farklı. Hamuruna yumurta ve bal eklenen bagel’lar, fırınlanmadan önce de ballı suda haşlanıyor.
Marraqueta, Şili
19’uncu ve 20’nci yüzyılda Şili’ye akın eden Avrupalı göçmenler yanlarında buğday ekmeği geleneklerini de götürmüş. Dört parçadan oluşan marraqueta’nın içi yumuşak kabuğu ise çıtır çıtır. Pişirme aşamasında yanına bir kase de su ekleniyor ki kabuğun çıtırlığı daha da artsın.
Şaobing, Çin
Susamlı şaobing’in dışı buğdayın tadını alabildiğiniz kat kat hamurlardan oluşuyor. Şaobing ustaları hamuru o kadar büyük bir beceriyle katlayıp sarıyor ki ısırdığınızda karşınıza en az 18 kat çıkıyor. Şaobing’in içi ise çörekotu püresinden füme ete ya da Siçuan biberine çeşit çeşit malzemeyle dolu olabiliyor.
Libba, Mısır
Mısır çöllerinde yaşayan Bedeviler yanlarında çuvallar dolusu un taşıyıp ekmeklerini günlük olarak pişiriyorlar. Bazı Bedevi ekmekleri sacda pişiriliyor ancak libba’nın özelliği doğrudan korların üzerinde kızartılması. Böylece dışı çıtır olan ekmeğin içi nemli ve yumuşak kalıyor.
İnjera, Etiyopya
Zengin sosları ve sulu yemekleriyle ünlü Etiyopya mutfağının lezzetine varmanın en doğru yolu yemekleri üzeri delikli injera ekmekleriyle birlikte yemek. Eritre ve Somali’de de sevilen bu ekmekler çatal kaşık yerine kullanılıyor. Teff unundan yapılan injera’yı kıvırıp yemeğe batırıyor ardından da ağzınıza atıyorsunuz.
Luçi, Bangladeş
Buğday unundan yapılan ve yağda kızartılarak pişirilen luçi için pişinin Bangladeşli kuzeni diyebiliriz. Genellikle beyaz patatesli körilerle servis edilen luçi’yi Dakka sokaklarında da evlerde de görebilirsiniz.
Baget, Fransa
Fransızlar ayaküstü yemekten pek hoşlanmıyor ancak baget ekmeklerin “le quignon” denen köşeleri bir istisna. Fransız kültürünün sembolü olan bagetin köşesini koparıp dilediğiniz gibi yiyebilirsiniz. Hakkında ilk kez 1920’de yazılı kayıt oluşturulan bagete UNESCO statüsü almak için girişimler sürüyor.
Pumpernickel, Almanya
Almanya’nın ekmek konusundaki zenginliği malum ama çavdar unuyla yapılan pumpernickel’in yeri başka. Geleneksel olarak sıcak ve buharlı bir fırında 24 saat boyunca pişirilen pumpernickel Vestfalya bölgesinde yüzlerce yıldır tüketiliyor. Hatta Soest kasabasında bir fırın 1570’ten beri aynı reçeteyle pumpernickel yapıyor.
Pai bao, Hong Kong
Hong Kong’un pamuk gibi yumuşacık ve kabarık ekmek çeşitleri zaten ünlü. Ancak Tangjong metodu diye bilinen bir teknikle yapılan pai bao hepsinden daha yumuşak oluyor. Bu tekniği hamuru yoğururken içine bir miktar pişmiş un ve su eklemek olarak açıklayabiliriz. Bu sayede pai bao, yumuşaklığını günlerce kaybetmeyen bir ekmek oluyor.
Dökkt rúgbrauð, İzlanda
İzlanda yerlerden sıcak suların fışkırdığı, jeotermal enerjisiyle ünlü bir ülke. Çavdar unundan yapılan bu ekmek de jeotermal enerji kullanılarak pişiriliyor. Hamur önce metal bir kaba yerleştiriliyor, sonra da sıcak su kaynaklarının yakınlarına gömülüyor. 24 saatin sonunda yer altından pişmiş ekmek çıkıyor.
Roti gambang, Endonezya
Cakarta’nın fırınlarında geçmişten bugüne en sevilen çeşitlerden biri olan roti gambang tadını hurma şekerinden ve tarçından alıyor. Adını gambang adı verilen geleneksel enstrümandan alan bu tatlı ekmeklerin formülünde, Hollandalı sömürgecilerin etkileri de hissediliyor.
Sangak, İran
İran’ın bu ince pideleri doğrudan sıcak çakıl taşları üzerinde pişiriliyor. Özellikle sıcakken lezzetine doyum olmayan sangak’ı içine sarılmış tuzlu peynir ve aromatik otlarla nefis bir kahvaltı seçeneği olarak düşünebilirsiniz.
